- Quid dulcius quam habere, quicum omnia audeas sic loqui ut tecum?
Quis enim est tam stultus, quamvis solus sit, ut se putet omnia sibi esse secreta?
Quid autem sanctius, quid omni religione munitius, quam societas amicorum?
Ex multis rebus intellegi potest, quam sit amicitia necessaria, sed maxime ex ipso amore, quem nulla indigentia, nulla utilitas, nulla denique spes fructus, caritas ipsa prodest et continet.
Itaque verae amicitiae sempiternae sunt; quas qui a se amicitias separant, eum tamquam vitam animo eripiunt.
